Vorige week besloot ik dat ik nood had aan een nieuwe verlofcategorie: schermverlof . Ik plande mijn eerste verlofdag op 8 mei, toeval of niet op bevrijdingsdag. Mijn eigenste schermbevrijdingsdag dus. Een schermvrij feestje !
Afgelopen dagen, weken speelt mijn leven, net zoals dat van zovelen trouwens zich helemaal af via digitale kanalen: coachen, training geven, vergaderingen, voorbereiden, schrijven, eperitieven , verjaardagsfeestjes, bijkletsen met de vrienden, doktersconsult , social media … noem het op. En vaker dan goed voor me is, plof ik me -na mijn dagelijkse sportoefeningen- uitgepeigerd nog es naast het televisiescherm neer. En ja, trop is trop. Mijn brein is moe. Het is overprikkeld, rusteloos, verdwaasd, mist focus.
Studies hebben het al meermaals uitgewezen dat ons brein rust nodig heeft om emoties te verwerken, zaken te integreren, verbanden te leggen.
Dus, gaf ik er aan toe, even afkoppelen; een beetje niksen, wat vertragen, wat ploeteren in de tuin, luisteren naar de vogels en genieten van alle tinten groen van deze uitbundige lente. En het beviel me zozeer dat ik het verlof wat langer aangehouden heb! Telkens ik de neiging had mijn mails te checken, onderdrukte ik die “behoefte” en koos ik 2 dagen later voor een bewust mailmoment. Resultaat, het is terug wat lichter in mijn hoofd en ik heb weer wat meer ruimte. Ik kan het je dus ten stelligste aanbevelen zo’n schermverlofdagje!